[Review] Sensei! My Teacher – อลหม่านคนแอบรัก กับความน่ารักที่หุบยิ้มไม่ได้

แม้ช่วงหลังจะชอบดูหนังฝั่งญี่ปุ่นมากขึ้นแค่ไหน แต่หนังญี่ปุ่นแนวหนึ่งที่ยังเป็นที่น่าหวั่นเกรงเสมอ คือ หนังที่สร้างจากมังงะ โดยเฉพาะมังงะแนวการ์ตูนตาหวาน ซึ่งมักจะมาพร้อมความล้นเกินจนน่ารำคาญ (ปีที่แล้วนี่สะพรึงกับ Peach Girl มาก) เมื่อรู้ว่า “Sensei! My Teacher” ก็เป็นอีกเรื่องที่สร้างจากมังงะตาหวาน ก็เลยอดกังวลใจไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ความกังวลใจนี้ก็ปรับเปลี่ยนเป็นความเซอร์ไพรส์แทน เพราะหนังเรื่องนี้นอกจากจะไม่น่ารำคาญแล้ว ยังน่ารักจนเราหุบยิ้มไม่ได้ทั้งเรื่องเลย

“Sensei!” มีพล็อตที่เข้าขั้นเชยสะบั้นหั่นแหลก อย่างความรักต้องห้ามระหว่างครู-ลูกศิษย์ แถมยังมีความเป็นโลกสวยสูง เพราะแม้หนังจะยืนอยู่บนความรักต้องห้ามที่สามารถทำเรื่องราวให้ดราม่าบีบคั้นหัวใจได้ง่ายๆ หรือไม่ก็ออกแนวโรคจิตพรากผู้เยาว์ได้เลย แต่หนังก็เลือกจะมองโลกในแง่ดี ด้วยการเน้นถ่ายทอดมุมมองความรักอันสวยงามของคนที่เพิ่งมีรักครั้งแรกอย่าง “ชิมาดะ ฮิบิกิ” (ฮิโรเสะ ซึสึ) นักเรียนสาวชั้น ม.5 ผู้แอบหลงรักอาจารย์สอนประวัติศาสตร์ “อิโต โคซากุ” (อิคุตะ โทมะ) แทน

สิ่งที่ดีที่สุดของ Sensei คือมันรู้ว่าตัวเองเป็นอะไรและเป็นได้แค่ไหน แล้วทำมันให้ดีที่สุดพอ ไม่ต้องไปตะเกียดตะกายเป็นมากกว่านั้น ดังนั้น ถ้าเราแค่อยากจะดูหนังรักที่น่ารักมากเรื่องหนึ่งเพื่อเติมความสดใสให้กับชีวิต Sensei ก็ตอบโจทย์ข้อนี้ให้เราได้อย่างสมบูรณ์ ทั้งความโรแมนติก ความตลก ความน่าติดตาม อบอวลอยู่ในหนังเรื่องนี้

หัวใจสำคัญของหนังโรแมนติกคือเคมีของพระนาง ซึ่งเรื่องนี้สอบผ่านอย่างสบายๆ หนังสร้างคาแรกเตอร์ตามสไตล์การ์ตูนตาหวาน พระเอกร่างสูงใหญ่ มีความสุขุม เย็นชา ปากแข็ง ขณะที่นางเอกก็มาในทางร่างเล็ก จริงจัง และพร้อมทำทุกอย่างเพื่อพิชิตใจอีกฝ่าย “อิคุตะ โทมะ” แม้ดูแรกๆ จะรู้สึกว่าเล่นได้ขี้เก๊กจัง แต่ดูไปเรื่อยๆ ก็เออ..หล่อจริง ซก็ไม่น่าแปลกใจที่จะทำให้ฮิบิกิหลงรักครูคนนี้ ซึ่งก็ต้องชื่นชม “ฮิโรเสะ ซึสึ” เหมือนกัน ที่ทำให้ตัวละครที่ดูเป็นการ์ตูนๆ มีความ Real ของคนที่มีรักครั้งแรกได้ขนาดนี้

อย่างที่บอก Sensei เป็นหนังมองโลกในแง่ดี แล้วหนังก็เลือกแสดงให้เห็นด้านดีๆ ของการได้แอบรักใครสักคน ไม่ว่าคนๆ นั้นจะเป็นใครก็ตาม การแอบรักสำหรับคนๆ หนึ่งมันไม่ได้มีแค่ความเศร้า แต่มันคือพลังในการที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ด้วย อย่างในเรื่องที่ฮิบิกิเลือกแสดงความรักด้วยการ “ตั้งใจเรียนมากขึ้น” (ก็แอบรักครูอะเนอะ) เราชอบที่ในหนังมองความรักเป็นสิ่งสวยงาม แม้จะเป็นแค่การแอบรักก็ตาม ซึ่งในเรื่องก็ไม่ได้มีแค่คู่ของพระนางเท่านั้น ยังมีความสัมพันธ์อันอลหม่านแอบรักไปมาของตัวละครถึง 7 คน แต่หนังกลับเล่าได้แบบไม่ทำให้เรางง แถมยังทำให้เราหลงรักหลากตัวละครในเรื่องด้วย

นอกจากนางเอกแล้ว ที่ชอบมากเป็นพิเศษก็คือกลุ่มเพื่อนของเธอ “โคสุเกะ” (ริวเซย์ เรียว) และ “เมกุมิ” (โมริกาวะ อาโออิ) ซึ่งเราขอเรียกกลุ่มเหล่านี้ว่า “ชมรมคนแอบรัก” เพราะแต่ละคนต่างมีอาจารย์ที่แอบชอบของตัวเอง ความน่ารักคือทั้ง 3 คนต่างเอาใจช่วยซึ่งและกัน แม้ว่าคนที่เพื่อนแอบรักอาจเป็นคนที่เราเกลียดขี้หน้าก็ตาม และต่อให้เพื่อนเจ็บมา ก็มั่นใจได้เลยว่าที่เหลือจะคอยช่วยเหลือปลอบประโลม มันเป็นกลุ่มเพื่อในฝันของใครหลายคนจริงๆ ที่สำคัญทุกครั้งที่แก๊งค์นี้ออกมา มีเสียงฮาตลอดจริงๆ 555

“Sensei! My Teacher” อาจไม่ใช่หนังรักที่ดราม่าบีบคั้นหัวใจอะไรมากมาย และคงอาจไม่ใช่หนังรักที่จะอยู่ในใจเราไปอีกนานแสนนาน แต่อย่างน้อยสิ่งที่หนังเรื่องนี้มอบให้กับเราคือความสุข ความน่ารัก และการได้หวนระลึกถึงช่วงเวลาที่เคยแอบรักใครสักคน มันหุบยิ้มไม่ได้จริงๆ

ว่าแต่อดสงสัยไม่ได้ว่ามีใครในสหมงคลฟิล์มที่เป็นแฟนคลับน้องซึสึหรือเปล่า เห็นเอาหนังน้องเขาเข้าไทยเกือบทุกเรื่อง 555

จุรีพร โนนจุ่น
Latest posts by จุรีพร โนนจุ่น (see all)