[Review] Lost in Thailand – เสน่ห์ไทยในสายตาจีนกับหนังตลกที่ไม่ได้มีดีแค่ความฮา

Lost in Thailand หนังจีนแผ่นดินใหญ่ทุนต่ำ (แต่ก็ไม่น้อยนะเมื่อเทียบกับหนังไทย) ที่นำแสดงโดยนักแสดงที่แทบจะไม่เป็นที่รู้จักอะไรเลยในไทยเรื่องนี้ ไม่น่าจะมีโอกาสได้เข้าฉายในไทยเลย ถ้าเพียงแต่ไม่เพราะดันเป็นหนักตลกจีนทุนต่ำที่ดันทำเงินถล่มทลายในจีนแบบหนังใหญ่ทั้งจีนทั้งฮอลลีวู้ดได้แต่มองตากันปริบๆ ไปกว่า 5 พันล้านบาท จากทุนสร้างเพียง 150 ล้านบาท แถมยังถ่ายทำในไทยเกือบตลอดทั้งเรื่อง (ประมาณ 95%) และยังทำให้มีทัวร์จีนมาลงไทยเนื่องจากหนังอีกจำนวนมาก (จากเดิมก็มากอยู่แล้ว) ซึ่งในชั่วขณะหนึ่งเราก็แอบอดกระหยิ่มยิ้มย่องในใจไม่ได้ว่า “มันต้องเป็นเพราะฉากเมืองไทยแน่ๆ ที่ทำให้หนังมันกวาดเงินได้ขนาดนี้”

แต่บอกไว้ก่อนเลย หากจะเข้าไปดู Lost in Thailand เพียงเพื่ออยากซึมซับภาพสวยๆ ของเมืองไทย ตามแบบฉบับที่ ททท. ชอบใช้กัน คงต้องผิดหวังแน่นอน เพราะ Lost in Thailand ไม่ได้ให้ภาพในฝันของเมืองไทยอย่างที่หนังที่ถ่ายทำในเรื่องอื่นๆ ที่ในไทยเขาทำกัน แต่ให้ภาพ Thailand ในแบบที่เมือง “ไทย” จริงๆ เป็นภาพที่เราเคยเห็นชินตาอยู่ในชีวิตประจำวันจนแทบจะไม่รู้ว่ามันพิเศษยังไง แต่ในสายตาของ “ชาวจีน” แล้วมันพิเศษมาก หนังสะท้อนมุมมองจีนต่อไทยได้เป็นอย่างดี รวมไปถึงยังคงองค์ประกอบของ “Thailand” ในสายตาต่างชาติได้อย่างครบถ้วน ไม่ว่าจะเป็น ช้าง รถติด ฝนตก มวยไทย วัด ลอยโคม นิสัยแบบสบายๆ ของคนไทย และที่สำคัญ “สาวประเภทสอง” แต่ก็ในท่วงท่าที่ไม่ดูเพ้อฝันหรือดูถูกเกินไปอย่างที่หนังฝรั่งบางเรื่องเคยทำ

ว่ากันที่เนื้อเรื่อง Lost in Thailand ก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไรมากนักตามสไตล์หนังตลกทั่วไป หนังเล่าเรื่องของ ซือหลาง (Xu Lang) ที่คิดค้นเทคโนโลยีพลังงานใหม่เป็นผลสำเร็จ และเดินทางมาเมืองไทยเพื่อให้เจ้านายที่มาปฏิบัติธรรมในเมืองไทยเซ็นมอบอำนาจเป็นตัวแทนในการเจรจากับบริษัทร่วมทุน แต่ก็ถูก เกาบ๋อ (Gao Bo) เพื่อนร่วมงานที่ต้องการขายเทคโนโลยีให้ฝรั่งเศสคอยติดตามและขัดขวาง สถานการณ์ทำให้ซือหลางได้พบกับ หวังเปา (Wang Bao) นำไปสู่การผจญภัยสุดฮาในเมืองไทยตั้งแต่กรุงเทพฯ ยันเชียงใหม่

โดยส่วนตัวรู้สึกสนุกกับหนังเป็นอย่างมาก (แต่บางคนอาจจะไม่ขำก็ได้) Lost in Thailand เป็นหนังที่ตลกโดยตัวมันเอง และเป็นตลกที่มีจังหวะและชั้นเชิงมาก หนังไม่ได้ดำเนินด้วยการเอามุขมาต่อมุข แต่ใช้สถานการณ์เป็นที่มาของความตลกและขณะเดียวกันก็เอาความตลกมาส่งให้เรื่องดำเนินไปด้วย หนังยังใช้องค์ประกอบทั้งหลายของเมืองไทยมาสร้างสถานการณ์และเรื่องราวได้อย่างกลมกลืน โดยไม่รู้สึกว่ายัดเยียดอะไรให้ดูเป็นเมืองไทยมากเกินไป ขณะเดียวกันมันก็เป็นหนังที่ตลกที่ค่อนข้างสะอาดมากคือแทบจะไม่มีคำหยาบ ยา Sex เลย

ด้านการพากย์ของพันธมิตร ยังมีการด้นสดและใส่มุขส่วนตัวไปเยอะเหมือนเดิมตามสไตล์ทีมนี้ แม้ว่าบางทีจะเยอะเกินไป แต่ก็ยอมรับว่าการพากย์ทำให้หนังยิ่งสนุกและตลกขึ้นไปอีกมากโข ที่ชอบอีกอย่างคือนอกเหนือจากความตลก Lost in Thailand ยังหยอดแง่มุมมองเรื่อง “มิตรภาพ” และ “การให้เวลากับครอบครัว” เอาไว้ด้วย แม้จะไม่ชัดเจนหรือบีบคั้นอะไรมากมาย แต่ก็ประสานเข้ากับความตลกในเรื่องได้อย่างดี ทำให้ Lost in Thailand เป็น “หนังตลกที่ไม่ได้มีดีแค่ความตลก”

จริงๆ ก็อดคิดไม่ได้ว่า เวลามีหนังต่างประเทศใช้ไทยเป็นสถานที่ถ่ายทำ เราชอบคาดหวังให้เขาถ่ายเราสวยๆ ไว้ก่อน ถ้าถ่ายไม่สวยก็ว่า โดยลืมไปว่าส่วนสำคัญของหนังก็คือ “พล็อต” และ “ความสนุก” ของตัวหนังเอง สถานที่ถ่ายทำเป็นเพียงส่วนเสริมเท่านั้น ถ้าหนังดีเดี๋ยวก็ส่งอานิสงค์ไปให้ตัวสถานที่ถ่ายทำเอง แต่ถ้าหนังไม่ดี ไม่สนุก ถ่ายสวยแค่ไหน ความอยากไปเที่ยวก็น้อยลง เรามักอ้างถึงเกาหลีใต้ที่มักใช้หนัง/ละครช่วยโปรโมตสถานที่ท่องเที่ยวไปในตัว และพยายามเน้นความสวยงามจนเพ้อฝันใส่ในหนัง/ละครไปบ้าง โดยอาจมองข้ามไปว่า บ้าน Full House จะไม่มีคนไปเที่ยวเลย ถ้าละคร Full House มันไม่สนุก

Lost in Thailand เป็นหนังที่ความสนุกนำ พอคนสนุก การท่องเที่ยวก็ตามมา อีกอย่างภาพลักษณ์ไทยในเรื่องนี้เป็นภาพลักษณ์ที่กระตุ้นต่อมท่องเที่ยวของคนจีนได้ เพราะสิ่งที่คนจีนต้องการจากการมาเที่ยวเมืองไทย ไม่ใช่พวกปีนเขา ดำน้ำ ดูปะการัง เที่ยวชายทะเล หรืออะไรที่เราพยายามโปรโมต เพราะบ้านเขาก็มีสถานที่ท่องเที่ยวธรรมชาติแบบนี้เหมือนกัน (จุดนี้อาจต่างจากนักท่องเที่ยวตะวันตก) แต่ที่เขาอยากมาไทย เพราะไทยมีเสน่ห์ในความหลากหลาย (ปนวุ่นวาย) บางอย่างที่ไม่มีในเมืองจีน โดยเฉพาะพวกการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมซึ่งไม่ได้จำกัดแค่วัด แต่รวมไปถึงมวยไทย อาหาร หรือแม้แต่ความหลากหลายทางเพศเองก็ตาม ถ้า Lost in Thailand เน้นความสวยงามจนฟุ้งเกินไป ก็อาจทำให้คนจีนไม่มาเที่ยวเพราะหนังเยอะขนาดนี้ก็ได้ การผลักดันเรื่องสถานที่ถ่ายทำเป็นสิ่งที่ดี แต่ทั้งนี้ก็ต้องทำไปพร้อมๆ กับบทหนัง/ละครที่ดีด้วยเช่นกัน

ความชอบส่วนตัว: 8/10

จุรีพร โนนจุ่น
Latest posts by จุรีพร โนนจุ่น (see all)